Οι εξελίξεις το «φωνάζουν»: Τη διαφορά θα κάνει μόνο ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ!

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση την περασμένη Τρίτη, κάτω από τον τίτλο «Αναπτυξιακά μέτρα ελάφρυνσης», δεν αποτελούν μόνο «σταγόνα στον ωκεανό» της αντεργατικής επίθεσης και «δώρο άδωρο» για τα λαϊκά στρώματα, όσο παραμένει και ενισχύεται το συνολικό αντιλαϊκό πλαίσιο (βλέπε σχετικά και σελ. 8), αλλά στην πραγματικότητα αποτελούν την άλλη όψη της αντιλαϊκής πολιτικής.Κι αυτό επειδή η κυβέρνηση τα αξιοποιεί για να πάρει συγχωροχάρτι για τη διατήρηση όλου του αντιλαϊκού οπλοστασίου, που έφερε το λαό μέχρι εδώ, αλλά κυρίως ως άλλοθι για την κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος του, τη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, που στον πυρήνα της έχει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και γι' αυτό θα συνεχίσει να τσακίζει το λαό.

Την ταξική αυτή πολιτική προσπαθεί να νομιμοποιήσει και να ξεπλύνει στη συνείδηση του λαού, λέγοντάς του ότι για να συνεχίσει να παίρνει τα ψίχουλα από το τραπέζι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, προϋπόθεση είναι η αντιλαϊκή επέλαση να «υπεραποδίδει» για τα πολλά επόμενα χρόνια, πάνω και από αυτούς τους αντιλαϊκούς στόχους.

Αλλωστε, μια καλή γεύση έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν, παρουσιάζοντας τα μέτρα, έλεγε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να παρεκκλίνει «ούτε κατά ένα ευρώ από τους στόχους της συμφωνίας με τους εταίρους», δηλαδή από τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις και τα ματωμένα πλεονάσματα για τα επόμενα χρόνια, που θεωρείται δεδομένο ότι θα συνεχίσουν να φορτώνονται στις πλάτες του λαού.


Την ίδια ώρα, βέβαια, έκλινε σε όλες τις πτώσεις τον «φιλοαναπτυξιακό» χαρακτήρα των μέτρων, για να διαφημίσει τις αβάντες στο κεφάλαιο που περιλαμβάνει και αυτό το πακέτο. Το ποιος είναι άλλωστε ο χαρακτήρας των μέτρων, το φανερώνουν και οι πανηγυρισμοί του ΣΕΒ, επιχειρηματικών επιμελητηρίων, διαφόρων εκπροσώπων του κεφαλαίου, μέχρι και της αμερικανικής τράπεζας Citi... Τέτοια «μάχη με τις ελίτ» δίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ο λαός δεν χρωστάει σε κανέναν!

 

Ο λαός πρέπει να 'χει στο νου του ότι δεν χρωστάει τίποτα και σε κανέναν. Ακόμα κι αυτά τα ελάχιστα μέτρα, πολλά από τα οποία είναι ακάλυπτες επιταγές για το μέλλον, με την προϋπόθεση μάλιστα ότι θα πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα, δεν θα ανακοινώνονταν αν δεν υπήρχε ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα να διεκδικεί, να παλεύει, να συγκρούεται με τη στρατηγική του κεφαλαίου, με πρωτοπόρους στον αγώνα το ΚΚΕ, τα μέλη και τα στελέχη του.

Η ουσία είναι πως αυτά τα μέτρα δεν παίρνονται στην κατεύθυνση της ανάσχεσης της αντιλαϊκής πολιτικής, της αποκατάστασης δικαιωμάτων, πολύ περισσότερο του ανοίγματος δρόμου για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Τα μέτρα αυτά παίρνονται ως συμπληρωματικά της αντιλαϊκής - αντεργατικής επίθεσης. Παίρνονται στην κατεύθυνση της «εκπαίδευσης» του λαού στο να ζει με χαμηλές απαιτήσεις, χωρίς δικαιώματα, να συμβιβάζεται με το «μικρότερο κακό».

Γι' αυτό άλλωστε και η ΝΔ στέκεται με αμηχανία απέναντί τους, διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητα ορισμένων από αυτά, κυρίως εκείνων που αφορούν τη μείωση της έμμεσης φορολογίας και την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες.

Βλέποντας την κυβέρνηση να της κλέβει την μπουκιά από το στόμα και να αποσπά αυτή τα εύσημα από το κεφάλαιο, επιλέγει την αντιπαράθεση στα επιμέρους και δευτερεύοντα, στήνοντας κάλπικους καβγάδες με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτόν που παρακολουθήσαμε τις προηγούμενες τρεις μέρες στη Βουλή.

Τσακώνονται και λασπομαχούν, με κομπάρσους τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, και την ίδια ώρα όλοι μαζί στηρίζουν τις στρατηγικές επιλογές και τις ανάγκες του κεφαλαίου, ψηφίζοντας από κοινού τις φοροαπαλλαγές, τις επιδοτήσεις, τα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας του, όπως αυτά που έφερε η κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες στη Βουλή, για τη μείωση του φόρου στα διανεμόμενα κέρδη, την εθελοντική εισφορά των εφοπλιστών και άλλα.

Είναι τόσο σαθρές οι μεταξύ τους διαχωριστικές γραμμές, ώστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που στην Ελλάδα αντιπαρατίθεται με τη ΝΔ για ...τα κότερα και τις μίζες, έχει ψηφίσει με τις κυβερνήσεις των άλλων 27 κρατών - μελών (νεοφιλελεύθερες, ευρωσκεπτικιστικές, ακροδεξιές και σοσιαλδημοκρατικές) το 90% των αντιλαϊκών αποφάσεων της ΕΕ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, ψηφίζει τις ίδιες αποφάσεις με τα «νεοφιλελεύθερα» κόμματα που κυβερνούν σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ και αποτελούν «εταίρους» της ΝΔ στο Ευρωκοινοβούλιο και στην πολιτική ομάδα του Λαϊκού Κόμματος! Ανάμεσα στα πολλά, υπέγραψε μαζί τους και την αντικομμουνιστική διακήρυξη του Συμβουλίου της Ευρώπης, στη συνεδρίαση που έγινε στη Ρουμανία, ανήμερα της 74ης επετείου της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.

Τακίμια και στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό

 

Μαζί στηρίζουν όμως και τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην ευρύτερη περιοχή, όπου συσσωρεύεται ολοένα και περισσότερη «καύσιμη ύλη», με τον κίνδυνο της ανάφλεξης να γίνεται ολοένα και πιο ορατός στη Μέση Ανατολή.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και άλλοι γίνονται μια γροθιά όταν πρόκειται να υπερασπιστούν τις σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ, που δολοφονεί αμάχους και παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας. Οταν υπερασπίζονται το «υψηλό επίπεδο των σχέσεων» με τις ΗΠΑ, που μετατρέπουν τη χώρα σε ένα απέραντο ορμητήριο πολεμικών επιχειρήσεων και επεμβάσεων στα Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα, στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή.

Οταν είναι να υπερασπιστούν την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στον βρώμικο αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που σηματοδοτείται και από την «επικαιροποίηση» της στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του «Στρατηγικού Διαλόγου», ο οποίος συνεχίζεται τον επόμενο μήνα στην Ουάσιγκτον.

Ολοι μαζί χειροκρότησαν πρόσφατα το νομοσχέδιο των Αμερικανών γερουσιαστών που ενισχύσει το ρόλο και την παρουσία των ΗΠΑ στην Ανατ. Μεσόγειο, ρίχνοντας κηροζίνη στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, κυρίως με τη Ρωσία, και φέρνοντας πιο κοντά τον κίνδυνο μιας ανάφλεξης, όπως φανερώνουν οι απειλές ΗΠΑ - Ισραήλ σε βάρος του Ιράν.

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και άλλοι υπηρετούν το ρόλο του «γεωπολιτικού μεντεσέ» στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή, εξωραΐζοντας «εν χωρώ» τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και σπέρνοντας επικίνδυνο εφησυχασμό απέναντι στις αμφισβητήσεις της Τουρκίας, παρουσιάζοντας τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ως «εγγύηση» τάχα της ειρήνης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο.

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο

 

Η σύμπλευση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στα μεγάλα και σπουδαία για το κεφάλαιο, στα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για το λαό, μπροστά στις κάλπες της 26ης Μάη. Ολες οι εξελίξεις στην οικονομία και στην εξωτερική πολιτική της χώρας, η στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων «οριοθετούν» το πραγματικό δίλημμα των εκλογών: Θα στηρίξει ο λαός και με την ψήφο του την ίδια αντιλαϊκή πορεία που μας έφερε έως εδώ και προμηνύει τα χειρότερα για τον ίδιο, ή θα βάλει πλάτη για να οργανωθεί η αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ;

Να γιατί χρειάζεται ο λαός να δώσει και με την ψήφο του απάντηση στο θράσος της κυβέρνησης να παρουσιάζει ως «σωτηρία» για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες, να διαφημίζει ως «ευκαιρία» για την άνεργη νεολαία τα μέτρα εκείνα που συμπληρώνουν την αντιλαϊκή της πολιτική, δηλαδή την πολιτική στήριξης των καπιταλιστικών κερδών. Να δώσει απάντηση όμως και στις παρόλες της ΝΔ, που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι της κλέβει το πρόγραμμα και τον ανταγωνίζεται στο ποιος μπορεί καλύτερα να φέρει σε πέρας τις υποθέσεις του κεφαλαίου.

Η πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, που ακούει στο όνομα «σου κλέβω δέκα - σου επιστρέφω ένα», δείχνει ότι η πραγματική ανακούφιση των εργαζομένων θα έρθει μέσα από τον αγώνα για την ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν.

Σε αυτόν τον αγώνα πολύτιμο όπλο είναι η δύναμη που έχει το ΚΚΕ. Η ισχυροποίησή του παντού στις ερχόμενες εκλογές θα είναι «σήμα» διεκδίκησης από το λαό για όλα όσα έχασε, θα είναι απάντηση στη διαλυτική λογική του «μικρότερου κακού». Αυτή θα είναι η πραγματική διαφορά, που μπορεί να δώσει δύναμη κι ελπίδα την «επόμενη μέρα», για να ανοίξει ο δρόμος της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.

Ριζοσπάστης