ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ»
Με το Ν.Σ. αυτό, εν μέσω πανδημίας,
η κυβέρνηση επιχειρεί να περιορίσει τα όποια εμπόδια υπήρχαν στην ασύδοτη
επιχειρηματική δράση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και στη διαχείριση
των απορριμμάτων. Επωφελείται από το ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς δεν μπορούν
να κάνουν συγκεντρώσεις και να ενημερώσουν τον κόσμο, στηρίζεται στην ανοχή της
ελεγχόμενης από αυτή Τοπικής Διοίκησης (ΤΔ).
Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση της Ν.Δ.:
Επιταχύνει τις περιβαλλοντικές
αδειοδοτήσεις και επιτρέπει την είσοδο στις σχετικές ελεγκτικές διαδικασίες σε
ιδιωτικές εταιρείες … αξιολόγησης.
Με τα άρθρα 11 έως 25, καταργεί την
άδεια παραγωγής για τις ΑΠΕ με μία απλή «Βεβαίωση Παραγωγού». Διευκολύνει την
αλόγιστη επέκταση των ΑΠΕ και την αύξηση των τιμολογίων για τα νοικοκυριά.
Αφαιρεί αρμοδιότητες της ΤΔ στην
έγκριση των σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων και νομοθετεί την «κατ΄ εξαίρεση»
λήψη απόφασης για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων στον αντίστοιχο Γ.Γ. του
Υπουργείου Περιβάλλοντος. Με το άρθρο 85, καθορίζει τη διαχείριση με το πώς
συμφέρει τους επιχειρηματίες.
Επιταχύνει την αναμόρφωση όλων των
δασικών χαρτών, ακόμα και όσων είχαν κυρωθεί. Προβλέπει τη νομιμοποίηση όλων
των παράνομων αλλαγών χρήσεων γης που είχαν γίνει έως το 1975 (και επί
χούντας).
Με το άρθρο 9, εκχωρεί τον έλεγχο
των χρήσεων γης Προστατευόμενων Περιοχών σε ιδιώτες.
Με το άρθρο 49, δίνει αρμοδιότητες
της Δασικής Υπηρεσίας σε ιδιώτες επιθεωρητές που θα αποφασίζουν εάν μία έκταση
είναι δασική ή όχι.
Παρεμβαίνει, ακόμα περισσότερο, σε
ζητήματα που αφορούν τις Προστατευόμενες Περιοχές και τις περιοχές “Natura”. Στις τελευταίες, εισάγει 4 ζώνες κλιμακούμενης
προστασίας με βάση τις οποίες θα καθοριστούν οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες
(άρθρα 44-46). Επιβοηθητικά, ο ΣΕΒ αξιώνει να επιτραπούν παραγωγικές και εξορυκτικές διαδικασίες ακόμα και σε περιοχές Natura.
Στο 4ο κεφάλαιο επίσης,
προβλέπει τον αποχαρακτηρισμό των εθνικών δρυμών και τη μετονομασία σε εθνικά
πάρκα πράγμα που σημαίνει τέλος στην προστασία τους γιατί σαν εθνικοί δρυμοί,
δεν μπορούσε να γίνει καμία παρέμβαση στον πυρήνα τους και η φύση τους έμενε
αδιατάρακτη.
Στα άρθρα 50 έως 55, προχωρά σε νέα
ρύθμιση για τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις διαιωνίζοντας το καθεστώς της
αυθαίρετης δόμησης. Νομοθετεί τη δυνατότητα τακτοποίησης έναντι τιμήματος, για
30 έτη, των κατοικιών που κτίστηκαν σε δάση και δασικές εκτάσεις.
Το άθλιο αυτό νομοσχέδιο υπηρετεί τα
ζητούμενα του κεφαλαίου και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε., συνεχίζει πάνω στα «έργα
και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που εκτός των άλλων, είχε νομοθετήσει ιδιωτικούς
φορείς διαχείρισης του περιβάλλοντος. Αποτελεί έναν ακόμα κρίκο της προσαρμογής
της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις ανάγκες της κερδοφορίας των μονοπωλιακών
ομίλων. Γι αυτό και αδιαφορεί για τις συνέπειες στα λαϊκά στρώματα, στο
περιβάλλον, στα δασικά οικοσυστήματα. Χαράσσει το δρόμο για βουνά με
ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.
Η περιοχή μας θα απειληθεί έντονα
από αυτή την εξέλιξη. Τόσο όσον αφορά την επέκταση των λατομικών χώρων, τον
ορεινό όγκο στο σύνολό του, τις δασικές μας εκτάσεις και τον Γαλλικό ποταμό,
την επαπειλούμενη καύση των απορριμμάτων, τις κοινωφελείς χρήσεις γης κλπ.
Χρειάζεται το λαϊκό κίνημα, με όλες
του τις μορφές, να αντιδράσει.
Η λύση των προβλημάτων του τόπου δεν
είναι θέμα τεχνικό. Είναι ζήτημα βαθιά πολιτικό. Η οριστική επίλυσή τους δεν
μπορεί να αντιμετωπισθεί ξεχωριστά από τα άλλα προβλήματα των εργαζόμενων.
Απαιτεί την εφαρμογή μιας άλλης
πολιτικής, έτοιμης να συγκρουστεί με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και όσα
άλλα διαπλέκονται με αυτά. Μια πολιτική στο πλαίσιο ενός άλλου τύπου ανάπτυξης
για τους πολλούς και όχι για τους λίγους.-
Ωραιόκαστρο 4/5/2020
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ