Ξαφνικά, ένα τεράστιο διαστημόπλοιο κάλυψε τον ουρανό της Αθήνας. Σε λίγα δευτερόλεπτα είχε προσγειωθεί σε πλατεία, στην οδό Πειραιώς. Η
πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε ο Χρήστος Σπίρτζης, κρατώντας χαρτιά στα χέρια
του.
Θα μπορούσε να είναι απόσπασμα βιβλίου επιστημονικής φαντασίας. Θα μπορούσε
όμως να είναι και η εισαγωγή της παρουσίασης των «70+1 προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για
την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη Δημόσια Διοίκηση», που κατατέθηκε προχτές, με
αφορμή το ρόλο των δήμων στην αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού. Πώς
αλλιώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι θέσεις του για σαρωτική ενίσχυση, όπως
λένε, του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» με όλες τις ειδικότητες (οδηγούς,
διανομείς, κοινωνικούς λειτουργούς κ.ά.) ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε
δράσεις; Από πού και πότε ήρθαν τα στελέχη του στη Γη και δεν ξέρουν τίποτα για
το έγκλημα; Από το 2015 έως το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνούσε. Στις Αναφορές που
κατέθετε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, στις αλλεπάλληλες Ερωτήσεις που
έκανε, απλές και Επίκαιρες, στις οποίες ζητούσε τη μετατροπή των συμβάσεων των
εργαζομένων στο «Βοήθεια στο Σπίτι» σε αορίστου χρόνου, οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ
κουνούσαν το άρθρο 103 του Συντάγματος και επικαλούνταν την ευρωενωσιακή
πολιτική, για να μας εξηγήσουν γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι σε ομηρία.
Την ίδια απάντηση έπαιρναν και οι εργαζόμενοι που κινητοποιούνταν. Από ανέξοδα
λόγια χόρτασαν, στην πράξη όμως οι συμβάσεις τους δεν μετατράπηκαν ποτέ σε
αορίστου χρόνου.