Αγαπητέ σύντροφε Αεροπεζοναύτη
Με την επιστολή μου αυτή, ομολογουμένως εξομολογητική, αναρωτιέμαι: Πώς άντεξα τόσο βάρος;
Βάρος, που δυστυχώς άρχισε να συσσωρεύεται, είναι αλήθεια, από πολύ νωρίς.
Τα πρώτα φίδια με έζωσαν με τη Θεσσαλονίκη. Πώς θα
αντιμετώπιζε ο Τσίπρας την ανθρωπιστική κρίση, όπως έλεγε, αν δεν
διέγραφε χρέος; Κάτι γνωρίζω από λογιστική και τα νούμερα δεν έβγαιναν.
Είπα στον εαυτό μου, «έλα, μην είσαι μίζερος, κάτι θα κάνουν».
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2015 όμως, και ενώ εμείς
διαδηλώναμε για να στηρίξουμε τη βούληση αντίστασης της κυβέρνησης που
μόλις είχε εκλεγεί και πήγαινε να διαπραγματευτεί το σταμάτημα των
μνημονίων, βγήκε περιχαρής ο Γιάνης (άλλος κι αυτός, μας δουλεύει ακόμη και σήμερα) σε συνέντευξη Τύπου και είπε ότι πέτυχε την καλύτερη συμφωνία.