Μια αποκαλυπτική έκθεση για το τι πραγματικά κρύβει η γνώριμη και στην Ελλάδα συζήτηση περί «υπογεννητικότητας» δημοσίευσε πριν από λίγο διάστημα ο ΟΟΣΑ, με τίτλο «Προοπτικές Απασχόλησης του ΟΟΣΑ για το 2025. Μπορούμε να ξεπεράσουμε τη δημογραφική κρίση;».
Το ερώτημα που θέτει η έκθεση παίρνει βέβαια «χρώμα», ανάλογα και με το ποιος ρωτάει. Οταν για παράδειγμα ρωτάνε οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις τους και ο γνωστός ιμπεριαλιστικός οργανισμός που λειτουργεί ως «κράχτης» των αντεργατικών ανατροπών, η απάντηση είναι μεν καταφατική, αλλά αφορά τα κέρδη του κεφαλαίου και έχει μια προϋπόθεση: Οι εργαζόμενοι να δουλεύουν ακόμα περισσότερο έως τα βαθιά γεράματα, ώστε να μπορέσει το κεφάλαιο και τα κράτη του να ξεπεράσουν τις δυσκολίες για τις καπιταλιστικές οικονομίες ξεζουμίζοντας «έως την τελευταία σταγόνα» την εργατική δύναμη.
Η έκθεση άλλωστε, παραθέτοντας τα διάφορα στοιχεία και τις ανησυχίες που κατατρέχουν τα αστικά επιτελεία, περιστρέφεται όλη γύρω από το ζήτημα της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της «προβολής» της στο μέλλον που δείχνει πτώση του ποσοστού της, μια αντικειμενική τάση δηλαδή για το σάπιο σύστημά τους, που ο καπιταλισμός «ξεπερνάει» μέσα από τις συνεχείς, βαθιές οικονομικές κρίσεις που φορτώνει στους λαούς με όλους τους τρόπους.
Το βασικό αυτό πρόβλημά τους «καμουφλάρουν» πίσω από διάφορους δείκτες και στατιστικά που βρίσκονται σε μια ακόμα τέτοια έκθεση: