«Ικανός», «συνεργάσιμος», με «επιχειρηματικό πνεύμα», να ξέρει «πώς λειτουργεί η αγορά», να έχει «αναπτυξιακό πρόσημο», να σέβεται τους «δημοσιονομικούς κανόνες»... Αυτά είναι τα κριτήρια «ικανότητας» περιφερειαρχών και δημάρχων με τα οποία η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα καλούν τον λαό να πάει στην κάλπη την Κυριακή.
Κριτήρια βγαλμένα απευθείας από τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων, δοκιμασμένα ξανά και ξανά, πασπαλισμένα πότε με ολίγη από «κοινωνική συνοχή» και πότε με άλλες φιοριτούρες για τις «όμορφες», τις «έξυπνες», τις «ψηφιακές» πόλεις... Τι σημαίνει όμως «ικανός» με βάση τα παραπάνω κριτήρια;
Ο δήμαρχος που «αφουγκράζεται την αγορά» είναι αυτός που θα δώσει «γην και ύδωρ» στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Που θα μετατρέψει σε «ευκαιρία επενδύσεων» ακόμα και τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού, θα πρωτοστατήσει στην παραχώρηση υπηρεσιών σε εργολάβους, φορτώνοντας τα βάρη στον λαό και επεκτείνοντας τις «φτηνές και ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις.