Το αντεργατικό νομοσχέδιο για 13 ώρες δουλειά και την κυβερνητική προπαγάνδα που το συνοδεύει, τα έκανε «φύλλο και φτερό» ο προχτεσινός «Ριζοσπάστης». Δεν μπορούμε όμως να μη σχολιάσουμε αυτή την «ελευθερο»-μανία της κυβέρνησης, κάθε φορά που νομοθετεί για τα κέρδη της εργοδοσίας και συνολικότερα για τη θωράκιση του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
«Ελευθερία» λοιπόν η 13ωρη δουλειά, οι δυο δουλειές για να τα φέρεις βόλτα, η εντατικοποίηση που τσακίζει κόκαλα. «Δικαίωμα» του εργαζόμενου να τον απολύει το αφεντικό ανά πάσα ώρα και στιγμή, «καταναγκασμός» και «χτύπημα του δικαιώματος στην εργασία» το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία. Αλλά και ευρύτερα: «Ελευθερία» και «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» η κατοχή ξένων εδαφών και η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, «τρομοκρατία» και «ολοκληρωτισμός» το δικαίωμά του να αγωνίζεται για ελεύθερη πατρίδα, «αντισημιτισμός» και «ποινικά κολάσιμη» η αλληλεγγύη σε αυτόν.
«Ελευθερία» ο ατομισμός, η κοινωνική απομόνωση, ο «αυτοπροσδιορισμός» και η «αυτοδιάθεση» του ατόμου, αλλά «καταναγκασμός» η συμμετοχή στο σωματείο, στην απεργία, στην κοινωνική πάλη. «Ελευθερία» να ψάχνει ο νέος τη φυγή στα ναρκωτικά, την τοξικοεξάρτηση και σε τόσα άλλα, «ελευθερία» να κάνει «ό,τι θέλει» (το αφεντικό του και οι επιχειρηματικοί όμιλοι) με το σώμα και το μυαλό του, αλλά «εγκληματική» και αντικείμενο καταστολής η πάλη του για ζωή, σπουδές, δουλειά με δικαιώματα.
«Ελευθερία» να πιστεύει «ό,τι θέλει», αλλά «εγκληματικό» να παλεύει να αλλάξει την πραγματικότητα, να συγκρούεται με τις αιτίες των προβλημάτων του για να ανατρέψει την ταξική εκμετάλλευση και να ζήσει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αυτό είναι όμως το πραγματικά σύγχρονο περιεχόμενο της ελευθερίας για τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους. Γι' αυτό η λέξη αυτή είναι πολύ μεγάλη για να τη λερώσουν, ταυτίζοντάς την με τις σάπιες ιδέες στην υπηρεσία της εκμετάλλευσης και του πολέμου.