Συνδημότισσες και συνδημότες.
Με τους νόμους “Καποδίστριας 1997, Καλλικράτης 2010,
Κλεισθένης 2018” που εφαρμόστηκαν από όλα τα αστικά κόμματα, δημιουργήθηκαν οι
μεγάλοι δήμοι. Γνωρίζουμε τις συνέπειες, κυρίως όσοι μένουμε στις περιφέρειες
του δήμου. Οι συνενώσεις των κοινοτήτων δημιούργησαν το έδαφος για τη δράση των
μεγάλων επιχειρήσεων ενώ υποβάθμισαν τη ζωή και τα δικαιώματα των κατοίκων.
Η κρατική χρηματοδότηση στον δήμο μας, σε σχέση με το
2009 μειώθηκε 65%. Αυτό στερεί από
αναγκαία έργα. Οι άλλες παρατάξεις, δεν διεκδίκησαν τα οφειλόμενα και ως
αντίδοτο πρότειναν τη λεγόμενη οικονομική αυτοτέλεια, δηλαδή την επιπλέον
επιβάρυνση των δημοτών. Διεκδικούν να δοθεί ο ΕΝΦΙΑ στους δήμους, αντί να
καταργηθεί γενικά. Αποδέχτηκαν τη μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στο δήμο,
χωρίς τους αντίστοιχους πόρους. Στηρίζουν την “κοινωνική οικονομία” των πάσης
φύσεων ΜΚΟ και χορηγών.
Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, την οποία εγκρίνει η δημοτική αρχή και με τη συμμετοχή της σε Ενεργειακή Κοινότητα, όχι μόνο δεν εξασφαλίζει φθηνή ενέργεια αλλά δημιουργεί περιβαλλοντικά και παραγωγικά προβλήματα (ΜΕΑ, ΤΙΤΑΝ, Φ/Β Δρυμού κλπ). Το ίδιο ισχύει για τις μεταφορές με τα πανάκριβα διόδια.