Μια ακόμα «προοδευτική» πρόταση διεύρυνσης των «ατομικών δικαιωμάτων» διατύπωσε με ανάρτησή του το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Ζαχαριάδης, στο πλαίσιο της, εφ’ όλης της ύλης πλέον, συζήτησης που έχει πυροδοτήσει το νομοσχέδιο για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
Ο Κ. Ζαχαριάδης αναφέρεται στην είδηση ότι ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και η σύζυγός του επέλεξαν την ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία, που είναι νόμιμη στη χώρα, και έφυγαν πιασμένοι «χέρι με χέρι», όπως λέει... Φαίνεται ότι το μελόδραμα και ο εξιδανικευμένος τρόπος παρουσίασης, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να «πλασαριστεί» κάθε αντιδραστική πρόταση στο όνομα, πάντα, της «ατομικής επιλογής».
Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ως λαγός της κυβέρνησης, αναφέρεται σε περιπτώσεις ανθρώπων που «αντιμετωπίζουν μη αναστρέψιμες δυσκολίες και να ταλαιπωρούνται βάναυσα» και θέτει το ερώτημα: «Μήπως έχει έρθει η ώρα να το συζητήσουμε σοβαρά και στην Ελλάδα; Τουλάχιστον όσοι ομνύουμε στα ατομικά δικαιώματα και στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας».
Αν ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας και η σύζυγός τους είχαν, όπως υποθέτουμε, εξασφαλισμένη όλη την ιατρική φροντίδα και περίθαλψη που απαιτούσαν τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν, όπως και καλυμμένες όλες τις υπόλοιπες ανάγκες τους, σίγουρα δεν ισχύει το ίδιο για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη χώρα μας και σε κάθε χώρα.
Για παράδειγμα, για τους χαμηλοσυνταξιούχους από τους οποίους η κυβέρνηση του κ. Ζαχαριάδη-του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή - έκοψε το ΕΚΑΣ και όλους αυτούς που ζουν με τις συντάξεις πείνας του νόμου Κατρούγκαλου. Για τους ανθρώπους που χρειάζονται κάποιο χειρουργείο και, αν δεν έχουν να πληρώσουν το νόμιμο ή παράνομο φακελάκι, πρέπει να περιμένουν για μήνες ή χρόνια σφαδάζοντας από τους πόνους. Για τους ανθρώπους που χρειάζονται τακτική αιμοκάθαρση και δεν έχουν πρόσβαση. Και πάει λέγοντας...
Ακόμα και για τους ηλικιωμένους που δεν έχουν κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά χρειάζονται φροντίδα, η οποία επαφίεται στην ατομική ευθύνη των συγγενών τους, που μπορεί να δουλεύουν σε δύο δουλειές, βάσει ενός άλλου «ατομικού δικαιώματος» που θεσπίστηκε πρόσφατα.
Αλήθεια, πόσο «ατομική επιλογή» θα είναι για όλους τους παραπάνω η προσφυγή στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία; Και βέβαια, αν προχωρήσει η πρόταση Ζαχαριάδη, τι λόγο θα έχει μετά το κράτος να «διορθώσει» όλα τα παραπάνω; Αφού θα μας προσφέρει την... «άλλη διέξοδο».
Ίσως αυτή τη διέξοδο θα μπορούσαν να επιλέξουν «για να μην ταλαιπωρούνται» οι χιλιάδες άνθρωποι που πέθαναν στην πανδημία διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ. Και ίσως, ποιος ξέρει, με την πρόταση Ζαχαριάδη να συμφωνεί και αυτός ο ανεκδιήγητος πρώην βουλευτής της ΝΔ, ο Πνευματικός, που είχε προτείνει να αφήνουμε τους καρκινοπαθείς τελικού σταδίου να πεθαίνουν, γιατί «είναι πάρα πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα».
Υπενθυμίζουμε και μια πρόσφατη είδηση από τον Καναδά, όπου επίσης είναι νόμιμη η συγκεκριμένη διαδικασία: Μια γυναίκα που βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο λόγω σοβαρής κάκωσης του νωτιαίου μυελού, βετεράνος των Ενόπλων Δυνάμεων και παραολυμπιονίκης, κατήγγειλε ότι κρατικός υπάλληλος, απαντώντας στο αίτημά της να εγκατασταθεί ανελκυστήρας στο σπίτι της από την κρατική υπηρεσία υποστήριξης βετεράνων, της αντιπρότεινε να της εξασφαλίσει «ιατρική βοήθεια στον θάνατο»!
Περιμένουμε με αγωνία να δούμε ποια θα είναι η επόμενη ρηξικέλευθη πρόταση που θα ρίξουν στο τραπέζι, τώρα που γυρίζει, όλοι αυτοί οι θιασώτες της «προόδου» και των «ατομικών δικαιωμάτων». Ίσως η επαναφορά του Καιάδα...
Το ΚΚΕ θα συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις να μην τρώει ο λαός αμάσητη την ανατριχιαστική «πρόοδο» των κομμάτων του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού». Δίνουμε τη μάχη για να μπορούμε να πορευόμαστε ευτυχισμένοι, πιασμένοι χέρι-χέρι, στη ζωή και όχι στον θάνατο.