Κυριακή, 10 Μαρτίου 2019
Με μια «ομοβροντία» από προκλητικές τροπολογίες υπέρ του κεφαλαίου, υποδέχτηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα «χαρμόσυνα» για τους επιχειρηματικούς ομίλους νέα της «εξόδου στις αγορές» τη βδομάδα που πέρασε.
Ετσι κι αλλιώς, η «εμπιστοσύνη των αγορών» για την οποία πανηγυρίζουν κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, έχει για υποθήκη τη μόνιμη επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, τη διατήρηση και επέκταση όλου του μνημονιακού οπλοστασίου, μαζί με τις δεσμεύσεις για τα «ματωμένα» υπερπλεονάσματα και τη συνέχιση των αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων». Αυτό δείχνει και ο νέος γύρος της «μεταμνημονιακής» «αξιολόγησης» που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και σηματοδοτεί νέο κύμα επίθεσης στο λαό, με αιχμή τους εκβιασμούς για τη λαϊκή κατοικία.
Κόβουν «μερίσματα» εκατοντάδων εκατομμυρίων στο κεφάλαιο
Παράλληλα, με τροπολογίες που κατατέθηκαν σε νομοσχέδιο που ψηφίστηκε εντός της βδομάδας και βαθαίνει συνολικά την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, η κυβέρνηση έδωσε ένα ακόμα δείγμα γραφής της «δίκαιης» ανάπτυξης, δρομολογώντας νέες αυξήσεις κατά 10% στις τιμές των «φαρμάκων αναφοράς», που σημαίνουν ανατιμήσεις σε μια σειρά από φάρμακα για το λαό, ενώ την ίδια ώρα έδινε κι ένα ακόμα «δώρο» στους φαρμακοβιομηχάνους, χαρίζοντάς τους 20 εκατομμύρια ευρώ που έπρεπε να επιστρέψουν στον ΕΟΠΥΥ.
Τα συγκεκριμένα μέτρα και «δωράκια» έρχονται σε συνέχεια των αμέτρητων άλλων προνομίων και φοροαπαλλαγών που προσφέρει και η σημερινή κυβέρνηση στο κεφάλαιο - που καταβάλλει άλλωστε μόλις το 6% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού - την ίδια στιγμή μάλιστα που έχει προσυμφωνήσει το παραπέρα τσεκούρωμα του αφορολόγητου για το λαό από τα 8.600 στα 5.600 ευρώ.
Στο πρόσφατο «παλμαρέ» της κυβέρνησης, άλλωστε, συγκαταλέγονται:
-- Η μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη. Προνομοθετήθηκε η σταδιακή αποκλιμάκωση του συντελεστή (1% ανά έτος) από 29% που ήταν το 2018 στο 25% για το 2022. Οι σωρευτικές απώλειες για το κρατικό ταμείο από το 2023 και μετά αναμένονται στα 450 εκατ. ευρώ για κάθε χρόνο, με βάση εκκίνησης στα 142 εκατ. για το 2019.
-- Η κρατική επιδότηση στο 50% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς έως 24 ετών, με ποσό ύψους 51 εκατ. για το 2019.
Κι όλα αυτά είναι μόνο η αρχή, αφού για τη θωράκιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων «το αφεντικό τρελάθηκε» και για τη συνέχεια δρομολογούν νέες παρεμβάσεις όπως οι νέες «βελτιώσεις» στον «αναπτυξιακό νόμο», προσθέτοντας στους μποναμάδες για το κεφάλαιο αυξημένες προκαταβολές κρατικών ενισχύσεων, φοροελαφρύνσεις που θα ξεκινάνε πριν από την ολοκλήρωση της επένδυσης, αλλά και υπαγωγή σε αυτό το «ειδικό καθεστώς» κάθε είδους «ενδοομιλικών υπηρεσιών», τον εμβληματικό νόμο για τις λεγόμενες «στρατηγικές επενδύσεις» κ.ά.
Φτηνό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους, με ρεκλάμα την αντιλαϊκή πολιτική
Το νέο κρατικό ομόλογο, 10ετούς διάρκειας, έκλεισε στη δημοπρασία με μέσο επιτόκιο στο 3,9%. Θυμίζουμε, ότι με τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, το ελληνικό κρατικό χρέος είναι (σχετικά) προστατευμένο μέχρι το 2032, δηλαδή και χρόνια μετά τη λήξη (2029) του νέου 10ετούς ομολόγου.
Σε κάθε περίπτωση, δείχνοντας το «βάθος» χρόνου στο οποίο εκτείνεται η «μεταμνημονιακή» αντιλαϊκή καταιγίδα, οι «επεξεργασίες» σε επίπεδο Γιούρογκρουπ αποκαλύπτουν ότι η προγραμματισμένη αποπληρωμή των δανείων προς την Ευρωζώνη φτάνει μέχρι και το 2060.
Επιπλέον, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση «ενισχυμένης εποπτείας» της Κομισιόν το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς για την περίοδο 2023 - 2060 προδικάζεται κατά μέσο όρο στο 2,4% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση. Βέβαια, το κριτήριο για το ύψος των πλεονασμάτων στις επόμενες δεκαετίες συνδέεται με τη «βιώσιμη» διαχείριση του κρατικού χρέους, δηλαδή την αποπληρωμή των δανειστών του ελληνικού κράτους από τα χαράτσια και τις περικοπές που φορτώνουν στις λαϊκές πλάτες, μέσω των «πλεονασμάτων».
Με «μαστίγιο» και «καρότο» τρέχουν τα «μεταμνημονιακά» μνημόνια
Σε αυτό το πλαίσιο, η μετάθεση της απόφασης του συμβουλίου Γιούρογκρουπ αναφορικά με την εκταμίευση της δόσης προς τον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό που προανήγγειλε, ουσιαστικά, τις προάλλες υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, ενόψει της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, δίνει το «σήμα» για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών μέτρων που θα περάσει η κυβέρνηση σε αυτήν τη φάση και το γρήγορο κλείσιμο των όποιων εκκρεμοτήτων.
Επιβεβαιώνεται έτσι η μόνιμη «μεταμνημονιακή» εποπτεία στην οποία βρίσκονται οι λαϊκές ανάγκες, ενώ και οι διάφορες «δόσεις» που «έχουν λαμβάνειν» οι επιχειρηματικοί όμιλοι λειτουργούν κι αυτοί ως μοχλός για την επιτάχυνση του αντιλαϊκού έργου.
Το ίδιο άλλωστε επιβεβαιώνουν και οι «υπενθυμίσεις» του αξιωματούχου της Ευρωζώνης για τις γενικότερες «υποχρεώσεις» που προβλέπονται από τη συμφωνία κυβέρνησης και «θεσμών», λέγοντας ότι οι «θεσμοί» είναι αυτοί που κρίνουν τη βιωσιμότητα των ελληνικών δημόσιων οικονομικών και ακόμη πως η «αύξηση» του κατώτατου μισθού (με την ενεργοποίηση του κατάπτυστου νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου για τον καθορισμό του με υπουργική απόφαση) μπορεί να αποδειχθεί «επικίνδυνη» για τη μείωση της ανεργίας.
Σύμφωνα, άλλωστε, με την επίσημη ατζέντα της συνεδρίασης του επερχόμενου Γιούρογκρουπ «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ενημερώσει για τα κυριότερα πορίσματα της 2ης αποστολής ενισχυμένης εποπτείας στην Ελλάδα» και, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, «οι τριμηνιαίες εκθέσεις ενισχυμένης εποπτείας επιτρέπουν τη στενή παρακολούθηση της οικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κατάστασης καθώς και των μεταπρογραμματικών δεσμεύσεων, όπως συμφωνήθηκαν από το Γιούρογκρουπ τον Ιούνη του 2018».
Στα παραπάνω θα έρθει να «κουμπώσει» η νέα έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία που αναμένεται τη Δευτέρα. Μεταξύ άλλων, τα πρώτα «ευρήματα» της πρόσφατης αποστολής του ΔΝΤ στην Αθήνα εστιάζουν στην ανάγκη να υπάρξουν «περισσότερη ευελιξία» στην αγορά εργασίας και νέες «δομικές μεταρρυθμίσεις» για τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία, στη μείωση των συντελεστών φορολογίας σε μισθούς και επιχειρηματικά κέρδη που «θα χρηματοδοτηθεί από την προγραμματισμένη για την επόμενη χρονιά διεύρυνση της φορολογικής βάσης στη φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων», δηλαδή μέσω της νέας κατακρεούργησης του αφορολόγητου ορίου.
Απέναντι στις λαϊκές ανάγκες η ανάπτυξή τους
Σε αυτό το φόντο, πέρα από τα όσα έχουν ήδη γίνει γνωστά αναφορικά με τα ιδιαίτερα τσεκουρωμένα εισοδηματικά και άλλα «κριτήρια», στο αντιλαϊκό τραπέζι έχουν πέσει και νέες προτάσεις για τον παραπέρα «εμπλουτισμό» των διατάξεων.
Αυτές αφορούν:
-- Στο ύψος των καταθέσεων του δανειολήπτη, που αναμένεται να συμπιεστεί στο εύρος του 25% με 30% επί του τρέχοντος υπολοίπου του στεγαστικού δανείου. Για παράδειγμα, δανειολήπτης με υπόλοιπο δανείου στα 20.000 ευρώ και με καταθέσεις της τάξης των 5.000 ευρώ θα βρίσκεται εκτός πλαισίου, ακόμη και αν εκπληρώνει και μάλιστα σωρευτικά όλα τα άλλα κριτήρια και τις προϋποθέσεις της νέας διάταξης.
-- Ως πρόσθετη δικλίδα ασφαλείας δρομολογείται το συνολικό ύψος της ακίνητης περιουσίας ως προς το υπόλοιπο του δανείου. Μάλιστα, η αναλογία αυτή δεν μπορεί να ξεπερνά το 100%, δηλαδή η συνολική ακίνητη περιουσία να μην ξεπερνά το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια εξέλιξη ανοίγει διάπλατα την «περίμετρο» των πλειστηριασμών και των εκβιασμών που θα εξαπολύσουν οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι απέναντι στην πρώτη κατοικία, ακόμη και για ιδιαίτερα χαμηλές αξίες στις λαϊκές γειτονιές και περιοχές.
Τα παραπάνω έρχονται να θωρακίσουν το αντιλαϊκό οπλοστάσιο. Με βάση όσα έχουν ήδη γίνει γνωστά, μεταξύ άλλων προωθείται καθεστώς πρόσκαιρης 12μηνης «προστασίας» και μάλιστα με διαδοχικούς κόφτες, όπως το υπόλοιπο του στεγαστικού δανείου (μέχρι 130.000 ευρώ μαζί με πανωτόκια και προσαυξήσεις), με εισοδηματικά κριτήρια (έως 12.500 ευρώ το χρόνο για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, 21.000 ευρώ για ζευγάρι) κ.ά.
Η ένταση των εκβιασμών στα λαϊκά στρώματα, προκειμένου αυτά να προσέλθουν στο ταμείο των τραπεζών, που ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα παρουσιάζει ως βασικό σκέλος της «συνολικής πολιτικής για τη στέγη», αναδεικνύει από μια ακόμα σκοπιά το πόσο εχθρική στα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους είναι η ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Αναδεικνύει ότι η πάλη των εργαζομένων για ανακούφιση απ' το βραχνά των χρεών, για διαγραφή τόκων και ουσιαστικό «κούρεμα» του χρέους των λαϊκών νοικοκυριών, απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας αντικειμενικής αξίας 250 χιλιάδων και δευτερεύουσας μέχρι 150 χιλιάδων, όπως προβλέπει και η σχετική πρόταση νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ, μπορεί να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα μόνο όταν βάλει στο στόχαστρο την πηγή του κακού, την κατοικία - εμπόρευμα, τις τράπεζες, τους ομίλους στις κατασκευές, για τα κέρδη των οποίων θυσιάζονται τα δικαιώματα του λαού στη λαϊκή στέγη σύγχρονων προδιαγραφών, σε συνδυασμό με την αναμόρφωση των πόλεων, τη δημιουργία αναγκαίων υποδομών, την προστασία από τις φυσικές καταστροφές.
Α. Σ.