.Με μια από τις μεγαλύτερες απεργιακές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων, ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της Θεσσαλονίκης τίμησαν την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς της εργατικής τάξης, στην πολύχρονη πορεία αγώνων, και ιδιαίτερα τον ηρωικό Μάη του 1936. Και ταυτόχρονα έστειλαν μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που εμπλέκει τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τσακίζει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Από τη μεγάλη απεργιακή διαδήλωση εξέφρασαν την αλληλεγγύη στους απεργούς της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά που δίνουν παλικαρίσια μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ.
Η μεγάλη πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση συνδικάτων, σωματείων και μαζικών φορέων, πραγματοποιήθηκε στο Άγαλμα Βενιζέλου. Εκεί έφτασαν με μια μεγάλη πορεία οι προσυγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν νωρίτερα στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως με Αριστοτέλους, στην πλατεία Άθωνος, στην Καρόλου Ντηλ και Ερμού και στην πλατεία Αγίας Σοφίας.
Η απεργιακή συγκέντρωση ξεκίνησε με μουσικό πρόγραμμα από μέλη του Παραρτήματος Θεσσαλονίκης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου με τη συμμετοχή του προέδρου του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος Δημήτρη Ζερβουδάκη. Από το βήμα της συγκέντρωσης, οι καλλιτέχνες απηύθυναν κάλεσμα συμμετοχής στην μεγάλη αντιπολεμική συναυλία που θα πραγματοποιηθεί με πρωτοβουλία των δύο φορέων την Κυριακή 8 Μάη από τις 5 το απόγευμα στην πλατεία Αριστοτέλους.
Στη διάρκεια της συγκέντρωσης διαβάστηκε ψήφισμα των εργαζομένων του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης, με το οποίο καταδικάζουν το χτύπημα της απεργιακής συγκέντρωσης στις 6 Απρίλη η οποία κατέληξε στο Λιμάνι από όπου μεταφέρονταν ΝΑΤΟικό πολεμικό υλικό καθώς και τη σύλληψη και τις διώξεις σε βάρος των «8» αγωνιστών που συνελήφθησαν. Και καλούν σε συμμετοχή στην συγκέντρωση συμπαράστασης που θα γίνει στις 15 Ιούνη στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, όπου αναμένεται να δικαστούν.
Σημειώνεται ότι οι μικροί φίλοι του «Κόκκινου Αερόστατου» έδωσαν δυναμικό «παρών» στην σημερινή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Θεσσαλονίκη. Με πανό και πικέτες που έφτιαξαν τις προηγούμενες μέρες πήραν θέση στον αγώνα φωνάζοντας δυνατά τα συνθήματα της Πρωτομαγιάς.
Οι ομιλίες
Η συγκέντρωση άνοιξε με χαιρετισμό του Νίκου Παπαδόπουλου, μέλος του 7μελούς της 2ης Επαγγελματικής Σχολής του ΟΑΕΔ Θεσσαλονίκης, που μεταξύ, άλλων ανέφερε ότι οι σπουδαστές της ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ είναι 5 μήνες απλήρωτοι, με ευθύνη της κυβέρνησης, που την ίδια ώρα μοιράζει λεφτά στα αφεντικά, δίνει δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς. Και σημείωσε: «Η πρωτομαγιά μας εμπνέει γιατί δείχνει το δίκιο της τάξης μας που έχει μάθει να το κερδίζει στην πράξη με μάχη, και όχι να της το χαρίζουν. Έτσι θα κάνουμε και εμείς. Δεν θα παρακαλέσουμε κανέναν, δεν θα μας σταματήσει κανένας αν δεν δικαιωθούμε. Ο μισθός μας είναι μια μικρή επιστροφή του κόπου μας, του ιδρώτα που έχουμε ρίξει για να τα βγάλουμε πέρα με δουλειά, σπουδές, και ζωή.
(...) Μαζί με τους εργάτες, δεν φοβόμαστε τίποτα και κανέναν! Το δίκιο είναι με το μέρος μας, να φοβούνται αυτοί που ευθύνονται για την κατάσταση μας, να είναι σίγουροι ότι δεν θα υποχωρήσουμε!»
Χαιρέτησε επίσης ο Χρήστος Κυγιάκης, αντιπρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπάλληλων Θεσσαλονίκης, εργαζόμενος στην αποθήκη της «Lidl» στη Σίνδο. Αναφέρθηκε στις πολυεθνικές των μεγάλων σούπερ μάρκετ που τα τελευταία 2,5 χρόνια ενώ έσκασαν από τα κέρδη επικαλούνται λειτουργικά έξοδα για να μην δώσουν αυξήσεις στους εργαζόμενους. Ειδικότερα στάθηκε στο παράδειγμα του αγώνα των εργαζομένων της πολυεθνικής Lidl για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για μια σειρά από άλλα επιδόματα και παροχές προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια που χτυπάει τις οικογένειές του και όλο τον λαό. «Καταλάβαμε ότι μόνο η ενότητα μεταξύ μας, η οργάνωση μας κι ο αγώνας μας είναι η λύση στα προβληματα μας. Καταλάβαμε ότι η αλληλεγγύη μεταξύ μας, η συζήτηση για τα αιτήματα μας μπορεί να κινήσει συνειδήσεις και συναδέλφους που μπορεί για πρώτη φορά να έκαναν απεργία στην ζωή τους, να έμπαιναν στον αγώνα!.
Καταλάβαμε ότι η συνέχεια του αγώνα μας πρέπει να δυναμώσει αυτά τα χαρακτηριστικά. (...) Κάθε απεργία της Πρωτομαγιάς όπως και η φετινή δίνει το μήνυμα!. Σε κάθε συνάδελφο εργαζόμενο ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, αλλά και στην εργοδοσία και στις κυβερνήσεις τους ότι έχουμε την δύναμη και θα νικήσουμε».
Ο Γιάννης Νιβορλής, Αναπληρωτής ΓΓ της ΠΟΕΕΠ, αναφέρθηκε στον αγώνα των εργαζομένων στον κλάδο των εμφιαλωμένων ποτών απέναντι στην αμερικάνικη πολυεθνική Κοκα Κολα με στόχο την ακύρωση όλων των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης. Επίσης σημείωσε ότι «ο φετινός εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς, μας καλεί να σκεφτούμε τους λόγους και τις αιτίες που προκαλούν τόσο οδύνη και πόνο στους ανθρώπους σε όλη τη γη. Εκφράζουμε με κάθε τρόπο την αντίθεσή μας στην εμπλοκή της χώρας μας με οποιοδήποτε τρόπο στον πόλεμο και απαιτούμε την άμεση απεμπλοκή. Δεν αποδεχόμαστε κανένα περιορισμό στην συνδικαλιστική δράση. Διεκδικούμε σταθερή δουλειά με ίσα δικαιώματα για όλους, ισχυρές ΣΣΕ, κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Εκφράζουμε με κάθε τρόπο την αντίθεσή μας σε κάθε είδος ελαστικής μορφής εργασίας, σε μειώσεις μισθών, σε κατάργηση των κεκτημένων εργασιακών μας δικαιωμάτων. Εντείνουμε τον αγώνα ενάντια στην ακρίβεια, την φτώχεια, την ανεργία. Οργανωνόμαστε στα ταξικά συνδικάτα».
Στην κεντρική ομιλία ο Κυριάκος Τσιαούσης, αντιπρόεδρος του ΣΕΤΕΠΕ και μέλος της διοίκησης του ΕΚΘ, καταδίκασε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας με τη μετατροπή της σε ένα απέραντο ορμητήριο πολέμου. Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Τους θυμίζουμε και είμαστε περήφανοι για τη στάση του λαού της Θεσσαλονίκης το 1999. Την περίοδο που οι δολοφονικές μηχανές των αμερικανών και του ΝΑΤΟ αποπειράθηκαν να περάσουν από εδώ για να επιτεθούν σε βάρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Είμαστε περήφανοι και σήμερα για το ότι στις 6/4 τα συνδικάτα κατέληξαν την μαζική τους κινητοποίηση στο λιμάνι πραγματοποιώντας μιας αξιοθαύμαστη παρέμβαση. Από αυτή αποκαλύφτηκε ότι και η πόλη μας χρησιμοποιείται ως κεντρικό πολεμικό ορμητήριο και χωρίς μάλιστα ο λαός της να γνωρίζει τίποτα. Να γιατί επιτέθηκαν με ωμή βία σε βάρος συνδικαλιστών που εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους σε όλα αυτά.
Γεμίζουν τις δικαστικές αίθουσες με εκπροσώπους σωματείων. Γεμίζουν τις πλατείες των κινητοποιήσεων και τους δρόμους με δυνάμεις καταστολής. Το ίδιο κάνουν στα πανεπιστήμια και σε μια σειρά άλλους χώρους.
Μάταια όμως. Οι εργαζόμενοι στα πετρέλαια καβάλας και στη ΛΑΡΚΟ τους στέλνουν μήνυμα. Οι αγώνες στην efood το έκαναν ξεκάθαρο».
Ανέδειξε ότι «οι εργάτες δεν έχουν τίποτα κοινό με την μεγαλοεργοδοσία, με τους παράγοντες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Δεν έχουν κοινά προβλήματα, κοινές ανησυχίες, κοινά αδιέξοδα και πόσο μάλλον κοινά συμφέροντα.
Ο σακατεμένος από τη δουλειά ξενοδοχοϋπάλληλος στην Χαλκιδική δεν έχει καμία σχέση με τους μεγαλοξενοδόχους που όλα τα τελευταία χρόνια έχουν σκάσει από κέρδη. Ακόμη και εν μέσω πανδημίας εισέπραξαν δισεκατομμύρια ευρώ σε χρηματοδοτήσεις και ελαφρύνσεις.
Οι εργαζόμενοι στην «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχουν τίποτα κοινό με τους ιδιοκτήτες της. Σέρνονται στα δικαστήρια και απολύονται για την συνδικαλιστική τους δράση όταν η τιμή του Χρυσού μετράει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο γιγαντώνοντας τα κέρδη της εταιρείας.
Ο τσακισμένος από τις συνθήκες δουλείας εμποροϋπάλληλος δεν έχει καμία σχέση με τον μεγαλέμπορο τύπου Σκλαβενίτη όπου μόνο το 2021 πραγματοποίησε τζίρο ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Οι μεν παράγουν όλο αυτόν τον πλούτο. Οι δεύτεροι είναι αυτοί που τον καρπώνονται χωρίς να συμβάλλουν πουθενά. Αυτό το τόσο σημαντικό προσπαθούν να αποκρύψουν με επιχειρήματα περί κοινωνικού εταιρισμού και εθνικής ομοψυχίας.
Σε αυτή τη λογική προσπαθούν να μας παρασύρουν όλα τα κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Από κοντά και οι συνδικαλιστικοί κολαούζοι της μεγαλοεργοδοσίας που υποτίθεται ότι έχουν κινητοποίηση σήμερα.
(...) Ο μοναδικός πραγματικός εταίρος για τον εργάτη είναι ο συνάδελφος του. Αυτός με τον οποίο μοιράζεται τον μόχθο του μεροκάματου και τις ίδιες ανησυχίες. Το πώς θα νιώθουν ασφαλείς στη δουλειά. Το πώς θα μπορέσουν να μεγαλώσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους.
Κοντά σε αυτές τις ανησυχίες βρίσκονται και οι χιλιάδες μικροί επαγγελματίες και η φτωχή αγροτιά.
Όλοι αυτοί είναι που μπορούν και πρέπει να ενώσουν δυνάμεις απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο.
Χωρίς σταματημό συνεχίζουμε. Οργώνουμε τους χώρους δουλειάς, συσπειρώνουμε τους εργαζόμενους, κάνουμε πλατύ άνοιγμα με συνελεύσεις, συσκέψεις και κάθε μέσο. Κάνουμε πράξη αυτό που λέμε κλιμάκωση της δράσης μας».
Η πορεία και τα δρώμενα
Η μεγάλη απεργιακή διαδήλωση ολοκληρώθηκε με πορεία που κατέληξε στο χώρο θυσίας των εργατών του Μάη του '36 στη συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, όπου πραγματοποιήθηκε η κατάθεση στεφάνων.
Οι χιλιάδες εργαζόμενοι από μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς, του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, πήραν τη θέση τους πίσω από τα πανό των Σωματείων τους. Εκεί με το δικό τους μπλόκ και οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι ενώ στη συγκέντρωση συμμετείχαν και αγρότες της Υπαίθρου Θεσσαλονίκης. Μαχητικό παρόν έδωσε και η νέα γενιά με μαζικά και δυναμικά μπλόκ μαθητών και φοιτητών. Ιδιαίτερα ξεχωριστή ήταν η παρουσία των μικρών φίλων του «Κόκκινου Αερόστατου» καθώς μέσα από τα πολύχρωμα πανό τους ανέδειξαν την αντίθεση στον πόλεμο αλλά και πως «στον εργαζόμενο άνθρωπο ανήκουν τα πάντα».
Πορεύτηκαν στους δρόμους της πόλης με συνθήματα όπως «χρέος στο Σικάγο και στην Καισαριανή, είναι ο αγώνας για την ανατροπή», «Κόκκινη Πρωτομαγιά πρωτοπόρα εργατιά», «σε πόλεμο και ειρήνη ίδιος ο εχθρός, τα μονοπώλια και ο καπιταλισμός». Επαναλαμβανόμενα ακούστηκε το σύνθημα για «Θεσσαλονίκη Λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών». Μπροστά στο αμερικάνικο προξενείο, αντήχησαν δυνατά «ΗΠΑ και Ρωσία τη γη ξαναμοιράζουν με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», «στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», αλλά και «αυτοί σκοτώσαν Λαμπράκη Μπελογιάννη, φονιάδες των λαών αμερικάνοι».
Με τα πανό και τα συνθήματα πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους όπως «όχι στα χαράτσια και τις περικοπές, αυξήσεις στις συντάξεις, συμβάσεις κλαδικές», «όχι στην ακρίβεια και την ανεργία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία».
Τιμή στον Μάη του '36
Με δύο δρώμενα κατά την διάρκεια της μαχητικής πορείας τίμησαν τον ξεσηκωμό και τους νεκρούς του Μάη του 1936 στην Θεσσαλονίκη.
Όταν η πορεία έφτασε στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Βενιζέλου, ομάδα διαδηλωτών που ξεκίνησε από την πλατεία Ελευθερίας, όπου στις 10 Μάη του 1936 πραγματοποιήθηκε παλλαϊκό συλλαλητήριο μετά την κηδεία των νεκρών εργατών. Η ομάδα των νεαρών κρατώντας πλακάτ με τα αιτήματα των απεργών του Μάη του '36, πέρασε μπροστά από την πορεία. Επί τόπου διαβάστηκαν αποσπάσματα από τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου.
Λίγο αργότερα μια άλλη ομάδα διαδηλωτών ξεκίνησε από την οδό Συγγρού, όπου στις 9 Μάη, έπεσε ο πρώτος νεκρός απεργός, ο 30χρονος αυτοκινητιστής και στέλεχος του ΚΚΕ Τάσος Τούσης. Αναπαριστώντας την μεταφορά του νεκρού σώματός του πάνω σε μια πόρτα, η ομάδα των διαδηλωτών πορεύτηκε επί της οδού Εγνατίας, πέρασε μέσα από τη διαδήλωση και υπό τον ήχο του «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες», έφτασε στη συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, στο χώρο όπου έγινε η κατάθεση στεφάνων.
Στεφάνια στο χώρο κατέθεσαν το Σωματείο Καπνεργατών- Καπνεργαστριών το «Παγκαπνεργατικό», το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ, δεκάδες εργατικά σωματεία, η ΕΔΥΕΘ, ο Ελληνοκουβανικός και πολλοί ακόμα φορείς.
